Porady prawne

Posiadanie narkotyków to – obok prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości – jedno z najczęściej spotykanych przestępstw w praktyce sądów karnych. Przestępstwo to uregulowane zostało w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii, której art. 62 § 1 przewiduje odpowiedzialność karną za posiadanie środków odurzających lub substancji psychotropowych bez wymaganego zezwolenia. Co istotne, ustawodawca nie posługuje się potocznym pojęciem „narkotyki”, lecz terminami „środki odurzające” i „substancje psychotropowe”, których szczegółowy wykaz znajduje się w załącznikach do ustawy. W praktyce sądowej chodzi najczęściej o takie substancje jak marihuana, amfetamina, mefedron, kokaina czy ecstasy.

Jazda w stanie nietrzeźwości to przestępstwo, które polski ustawodawca traktuje z pełną surowością. Nowelizacje Kodeksu karnego, wprowadzone w ostatnich latach, w znacznym stopniu zaostrzyły odpowiedzialność karną za to przestępstwo – nie tylko poprzez kary więzienia czy zakazy prowadzenia pojazdów, ale również przez obowiązek orzeczenia przepadku pojazdu mechanicznego.

Od 2009 roku system dozoru elektronicznego (SDE) stanowi ważny element polskiego systemu wykonywania kar pozbawienia wolności. Wprowadzony początkowo jako rozwiązanie pilotażowe, z czasem stał się jedną z realnych alternatyw wobec osadzenia w zakładzie karnym. W nadchodzącym czasie – zgodnie z projektem ustawy, który znajduje się już w wykazie prac legislacyjnych – czeka nas istotne rozszerzenie jego zastosowania. Planowane zmiany, które mają wejść w życie najpóźniej do końca II kwartału 2025 roku, będą miały realny wpływ zarówno na samych skazanych, jak i na praktykę sądów penitencjarnych.

Wypadki drogowe, katastrofy komunikacyjne, naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym – to tematy, z którymi coraz częściej spotykamy się nie tylko w mediach, ale i w realiach sal sądowych. W niniejszym wpisie chciałbym przybliżyć ogólne zasady odpowiedzialności karnej za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji.